پیاده روی؛ یک تمرین عالی تناسب اندام است. مراحل زیر را دنبال کنید، آنها را قدم به قدم برای داشتن اندام و فرم مناسب پیاده کنید تا از پیاده روی خود نهایت استفاده را ببرید. مثل هر برنامه تمرینی ، موفقیت در این برنامه هم منوط به داشتن اهداف مشخص و پیمودن این مسیر برای دستیابی به آنها است. اگر از پیاده روی خود بیشترین بهره را نمی گیرید ، احتمالاً به این دلیل است که به اندازه با سرعت کافی، زمان کافی یا دفعات کافی راه نمی روید.
سه اصل موفقیت
برخی تغییرات را در برنامه خود اعمال کنید. ایجاد تغییر در تعداد دفعات پیاده روی، شدت و مدت زمان آن (اصل :FIT frequency,intensity and time) احتمالا در بدست آوردن نتیجه مورد نظر از برنامه پیاده روی شما موثر خواهد بود.
چقدر پیاده روی و با چه شدتی مناسب من است؟
نکته کلیدی اولیه این است که می بایست بین قدم زدن به عنوان بخشی از زندگی روزمره خود و پیاده روی که جهت تناسب اندام انجام می دهیم تمایز قائل شویم. بیشتر دستورالعمل ها تاکید بر 30 دقیقه پیاده روی در روز (یا فعالیتی با شدت متوسط معادل آن) دارند. با این حال ، کالج پزشکی ورزشی آمریکا (ACSM) ، که یک مرجع جهانی در ورزش می باشد، پیشنهاد می کند که برای حصول نتیجه از این فعالیت باید حین پیاده روی ضربان قلب خود را تا نرخ 60 تا 90 درصد برای مدت زمان 20 تا 60 دقیقه بالا برده و این کار را سه تا پنج روز در هفته انجام دهیم.
سرعت و مسافت پیاده روی
سرعت پیاده روی یک امر کاملا شخصی است. دویدن یک نفر می تواند برای دیگری آرام قدم زدن باشد. هدف ما این است که به بتوانیم طی یک دوره مشخص سرعت خود را افزایش دهیم. پس موضوع مهم تمرکز بر نحوه افزایش سرعت خودمان است. تحقیقات نشان می دهد اگرچه انجام پیاده روی با هر سرعتی بسیار خوب است ولی سرعت بالاتر بسیار تاثیر گذارتر است. بر اساس تحقیقات انجام شده، زنانی که با سرعت بالاتری راه می روند ، در حدود 50 درصد کمتر از کسانی که با سرعت آرام راه میروند ، دچار بیماری قلبی می شوند. مشخص شده است که افزایش دادن سرعت – از 3 به 4 مایل در ساعت (4.8 به 6.4 کیلومتر در ساعت) – می تواند باعث تاثیر گذاری دو برابری شود.
هر دو بخش مسافت و سرعت ، نقش مهمی در تناسب اندام کلی شما دارند، پس به همین دلیل تغییر در سرعت و مسافت بسیار ضروری است. پیاده روی با یک سرعت ثابت در مسافت طولانی فواید بسیار زیادی برای سلامتی بدن دارد، مثل تقویت سیستم قلبی و تنفسی. همینطور پیاده روی با سرعت بالا و در مسافت کوتاه باعث می شود که بدن در استخراج اکسیژن از خون کارآمدتر شده و به جای کربوهیدرات به عنوان سوخت بدن از ذخیره چربی استفاده کند. همچنین باعث بهبود استقامت در عضلات پایین تنه و تقویت بافت هایی همچون رباط ها ، تاندون ها و غضروف ها می شود.
نکات مهم حاصل از پیاده روی
اگر پیاده روی بخشی از فعالیت های روزمره زندگی ما شود، مقدار قابل توجهی از انرژی بدن در طی روز را می سوزاند. به عنوان مثال، یک مرد 70 کیلوگرمی (154 پوند) در شش ساعت پیاده روی، با احتساب توقف برای صرف وعده غذایی، 2520 کالری می سوزاند. پیاده روی سریع مزایای دیگری هم دارد، باعث می شود قلب شما در پمپاژ خون کارآمدتر شود و قلب شما را به کار با درصد بالاتری از حجم آن عادت می دهد.
بهترین حالت داشتن ترکیبی از این دو بخش می باشد. راه رفتن با سرعت آرام به این معنی است که شما احتمالاً می توانید برای مدت طولانی تری آنرا ادامه دهید، که این امر کالری سوزی بدن شما را افزایش خواهد داد. انجام پیاده روی با هر دو سرعت به شما کمک می کند تا بتوانید سرعت چالش برانگیز خود را شناسایی کنید. لازم به ذکر است نسبت زمان و شدت باهم معکوس است پس در نظر بگیرید هرچه یکی بالا می رود، دیگری سقوط می کند. بنابر این نیازی نیست که سعی کنید همزمان شدت و مدت زمان پیاده روی را با هم افزایش دهید. برای دستیابی به بهترین نتیجه، بهتر است بعضی جلسات روی مدت زمان و طول مسیر و در جلسات دیگر روی افزایش شدت پیاده روی خود تمرکز کنید.
بدن خود را به چالش بکشید
وقتی شروع می کنید، ممکن است یک پیاده روی 15 دقیقه ای شما را خسته کند ، اما چند هفته بعد، پس از سازگاری بدن با شرایط، آن مسیر دیگر شما را خیس عرق نمی کند و شما را به نفس نفس نمی اندازد. اما این بدان معنا نیست که اکنون شما به سادگی این مسیر را می پیمایید، همچنان باید ادامه دهید. اگر بدن خود را به چالش نمی کشید و اهداف سخت تر برای آن تعریف نمی کنید، دلیلی برای به تناسب رسیدن نخواهید داشت. اگر می خواهید به دستاوردهای پیاده روی جهت تناسب اندام برسید، برنامه تمرینی شما باید مرتباً تنظیم شود تا چالش برانگیزتر باشد.
وقتی برنامه تمرینی به اندازه کافی تکرار شود بدن شروع به انطباق با آن می کند. این همان چرخه ای است که بسیاری از ما در برنامه های ورزشی و غذایی خود در آن گیر می کنیم. این امر نه تنها رسیدن به تناسب اندام را برای ما بسیار دشوارتر می کند، بلکه به ما نشان می دهد که در حال تلاش زیادی هستیم که البته هدف مشخصی در بر ندارد و این درحالی است که از مزایای آن همه تلاش نیز بی بهره می مانیم.
نکته کلیدی دیگر اینست که پس از دنبال کردن یک برنامه هدفمند ، باید به فکر برنامه ریزی در روزهای استراحت باشید. استراحت قسمت مهمی از تمرین شما است. این زمانی است که بدن در حال ریکاوری خود است، وباعث می شود آمادگی بیشتری برای سازگاری با برنامه های تمرینی چالشی پیش روی خود داشته باشد.
در برنامه ورزشی شما تمریناتی وجود دارد که در صورتیکه به نحوه انجام صحیح آنها اشراف نداشته باشید می توانند بسیار خطرناک باشند و تبدیل به تمرین های آسیب رسان شوند. باید اطمینان حاصل کنید که قربانی انجام اشتباه این هفت تمرین نشوید.
لت از پشت سر
در سراسر دنیا به هر سالن ورزشی سر بزنید می توانید ببینید یکسری در حال انجام حرکت لت از پشت می باشند. انجام خودسرانه این حرکت یک اشتباه رایج است که باید از آن اجتناب شود. اگر عضلات شما آمادگی انجام لت از پشت را نداشته باشد ستون فقرات شما و هر دو شانه بعلت کم بودن دامنه حرکتی آسیب می بینند. بهتر است برای انجام بدون آسیب این حرکت را به روی میله بنشینید و پاهای خود را روی زمین بگذارید و کمی به عقب خم شوید تا فشار از روی کمرتان برداشته شود. حالا می توانید میله را به سمت سینه خود را پایین بکشید و رها کنید.
جامپ باکس برگشتی
جامپ باکس یا پرش جعبه تمرین خوبی برای بالا بردن انفجاری قدرت بدنی است. هماهنگی عصب عضله و بهبود زمان واکنش را به همراه دارد و مربیان شخصی زیادی از حرکت جامپ باکس در جلسات آموزشی خود استفاده می کنند. با این حال ،این تمرین ریسک زیادی در مرحله “پرش به پایین” دارد، چراکه به راحتی می تواند به تاندون آشیل آسیب برساند. خطر آسیب دیدگی در این حرکت به قدری زیاد است که این تمرین ارزش ریسک کردن ندارد. پس بهتر است در حرکت برگشتی به آهستگی قدم به پایین گذاشته و تنها از مزایای انفجاری پرش به بالا بهره ببرید تا ریسک آسیب به تاندون خود را به حداقل برسانید.
کیپینگ پول آپ یا کشش kipping
نوعی بارفیکس پیشرفته است که با یک حرکت پاندولی بدن همراه با استفاده از قدرت سرشانه ها برای رسیدن به بالای میله صورت می گیرد. این حرکت در واقع یک تمرین خطرناک است که باعث آسیب دیدگی عضلات بالا تنه می شود ، زیرا با فشار زیاد شانه های شما، روی هر تکرار انجام می شود. علاوه بر آن به اندازه یک کشش استاندارد نیز کارآمد نیست – طبق گفته سرمربی قدرتی دانشگاه بوستون ، کشش Kipping یک روش ناکارآمد و تقلب در کششهای منظم است.
به جای آن می توانید حرکت بارفیکس ساده که یکی از اصلی ترین برنامه های آموزشی در سراسر جهان است در برنامه خود بگنجانید. ممکن است در ابتدا بسیار سخت به نظر برسد، اما مطمئن باشید تعداد شگفت انگیزی از عضلات از جمله عضلات زیر بغل، ذوزنقه ای همچنین عضلات دو سر و سه سر بازو را خوش فرم می کند.
ددلیفت
اگر حرکت ددلیفت مستقیم پا به درستی انجام شود یک تمرین عالی است و همه گروه های اصلی عضلانی را درگیر می کند. متأسفانه ، ددلیفت حرکتی است که اگر بدن وضعیت اشتباهی بگیرد، خود را در معرض آسیب قرار می دهیم. در هنگام انجام لیفت، افراد معمولاً وسوسه می شوند که کمر خود را کمی خم کنند، در این حالت است که نهایتا قسمت پایین کمر تمام عمل بالابردن را انجام می دهد و باعث آسیب به ستون مهره ها می شود.پس اگر علاقمند به انجام ددلیفت در برنامه تمرینی خود هستید، مطمئن شوید که وضعیت بدن شما بی عیب است. هنگام بلند کردن وزنه، ستون فقرات را تا حد ممکن صاف نگه دارید و مطمئن شوید که وزن روی کمرتان قرار نگرفته است.
کرانچ
اگر در برنامه تمرینی خود حرکت کرانچ را گنجانده اید و هنوز آن شکم صافی که آرزو داشته اید را برای شما رقم نزده، به این دلیل است که بدن شما حین انجام حرکت در وضعیت نامناسبی قرار دارد. کمر شماست که فشار حرکت را تحمل می کند و عملکرد شکم شما بسیار ناکارآمد است. طبق تحقیقاتی که در دانشگاه واترلو کانادا انجام شده است ، کرانچ یکی از پر ریسک ترین تمرینات است و در طولانی مدت می تواند بعلت انجام نادرست به بدن شما آسیب بزند.
سعی کنید در برنامه تمرینی خود به جای کرانچ حرکت پلانک را بگنجانید. این حرکت مخصوص فرم دهی عضلات میان تنه می باشد که هرکسی می تواند آن را به راحتی انجام دهد. روی زمین دراز بکشید و وزن بدن را روی ساعد دست و انگشتان پا نگه دارید. اگر سر ، گردن ، پشت و پاها در وضعیت درست خود باشند یک خط مستقیم ایجاد می کنند و یک تمرین اصلی عالی خواهید داشت.
به دلیل اشتباهات رایج در انجام حرکت اسکوات کامل، اسکوات نیمه جایگزین آن شده است. با این وجود، طبق مطالعات صورت گرفته ریسک آسیب در اسکات جزئی بسیار بیشتر است. اسکات جزئی نمی تواند تعداد کاملی از عضلات را مانند اسکات کامل بصورت همزمان درگیر کند. متاسفانه عضلات همسترینگ ، سرینی و داخل ران را درگیر نمی کند. این امر که در اسکات نیمه تنها عضلات چهار سر ران درگیر می شود و عضلات مکمل آن مثل همسترینگ در حال استراحت است منجر به عدم تعادل در استفاده از عضلات می شود که خطر پارگی رباط صلیبی عضله همسترینگ یا قدامی را افزایش می دهد.
پس در صورت انجام صحیح، اسکات کامل می تواند حرکت بهتری برای تمرینات ورزشی باشد. هنگام نشستن مطمئن شوید که سر خود را صاف نگه داشته اید و ستون فقرات را به درستی تراز کرده اید. برای انجام این کار ، شانه ها را به پشت و سینه را در حین حرکت کامل جلو نگه دارید. در مسیر نشستن دم، و در هنگام بلند شدن بازدم کنید.
کشش بالستیک یا پرتابی
در کشش بالستیک از گشتاور حرکتی اندام و بدن، برای حرکت دادن عضو فراتر از دامنه حرکتی معمول آن استفاده می شود. گاهی اوقات از کشش بالستیک به اشتباه با نام کشش پویا یاد می شود. اما این در حالی است که کشش پویا خود یک شروع کامل برای تمرین ورزشی است. در حالیکه کشش بالستیک احتمال آسیب دیدگی بیشتری به همراه دارد. تفاوت کشش پویا با پرتابی در میزان کنترلی است که در حرکات کششی پویا اعمال می شود. برخی افراد معتقدند که دامنه کششی بیشتر باعث ایجاد کشش بهتری در عضلات می شود، که کاملاً اشتباه است. تمام این حرکات ناگهانی باعث ایجاد فشار ناگهانی بر روی عضلات شما می شود که می تواند منجر به پارگی عضلات شود.
کششهای پویا در صورت ترکیب با برخی فعالیتهای قلبی عروقی سبک ، بهترین روش گرم کردن قبل از شروع تمرین ورزشی هستند. بالا بردن پاها در حالت خوابیده ، حرکت لانگز در حال حرکت و حرکت درجا زانو به عقب همگی کشش های پویا ترکیب شده با فعالیت های هوازی هستند. مانند کشش های بالستیک خطری برای آسیب زدن ندارند.
تا حالا از خودتان پرسیدید بهترین روش برای کاهش وزن چیست؟ در افیت ما برای پاسخ به این سوال تمرین هوازی و قدرتی را مورد مقایسه قرار می دهیم تا در مورد بهترین روش برای کاهش وزن شما به نتیجه برسیم. واضح است که یکی از مهمترین دلایلی که بسیاری از افراد یک برنامه تمرین هوازی یا قدرتی را شروع می کنند کاهش وزن یا جلوگیری از افزایش وزن است. بطور قطع انتخاب هر یک از این دو نوع ورزش، می تواند به شما در افزایش کالری سوزی کمک می کند. اما وقتی بطور جدی قصد کاهش وزن دارید، می خواهید بدانید که مناسب ترین نوع ورزش برای رسیدن به این هدف شما کدامست!
تمرین هوازی و نکات مهم برای سوزاندن کالری
تمرین هوازی، ورزشی مداوم است که ضربان قلب شما را بالا برده و شما را به نفس نفس می اندازد. اما همچنان به شما اجازه می دهد همزمان با شریک تمرینی خود مکالمه داشته باشید. بنابراین ، اگر بدنبال کاهش وزن هستید ، داشتن ورزش هوازی ضروری است.
برای دستیابی به نتیجه ایده آل میبایست حداقل سه بار در هفته و هربار برای 20 دقیقه تمرینات خود را انجام دهید. پیاده روی ، دویدن ، راه رفتن سریع ، دوچرخه سواری ، قایقرانی ، شنا ، یا استفاده از دستگاه هایی مثل تردمیل، دوچرخه و الپتیکال در سالنهای بدن سازی همه نمونه های خوبی از ورزش های هوازی هستند. البته موثرترین آنها ورزشهایی است که وزن بدن شما در انجام آنها دخیل باشد.
برای مثال، یک ساعت دویدن ، کالری بیشتری نسبت به یک ساعت شنا در استخر می سوزاند، زیرا در استخر وزن بدن شما توسط آب گرفته می شود، که این امر باعث صرف انرژی کمتری نسبت به دویدن می شود. توصیه های معمول برای ورزش هوازی این است که برای سوزاندن چربی بدن بهتر است جلسات ورزشی با شدت کم داشته باشید. هرچند که با بالا بردن شدت جلسات ورزش هوازی، می توانید به مزایای بیشتری از جمله:
کالری سوزی بیشتر: اساساً هرچه تمرین سخت تر باشد ، به سوخت بیشتری نیز احتیاج دارید. اگر به قیاس اتومبیل فکر می کنید – رانندگی با سرعت 100 مایل در ساعت (160 کیلومتر در ساعت) بیشتر از رانندگی با سرعت 50 مایل در ساعت (80 کیلومتر در ساعت) می سوزاند.
کالری سوزی بیشتر پس از ورزش: مطالعات نشان داده است که با انجام فعالیت های کوتاه مدت و شدیدتر در تمرین های هوازی، میزان کالری سوزی را بخصوص پس از پایان جلسات افزایش می دهید. این افزایش کالری سوزی می تواند ساعت ها پس از ورزش ادامه داشته باشد ، به این معنی که حتی در صورت اتمام ورزش، بدن همچنان در حال سوزاندن کالری است.
افزایش تناسب اندام – یکی از نتایج اصلی که از بالا بردن شدت تمرینات هوازی عاید می شود، تغییرات مثبت در تناسب اندام شما است که از آن لذت خواهید برد. تلاش بیشتر، حتی برای تایم های کوتاه ورزشی، بدن شما را وارد چالش جدیدی کرده که این امر باعث فرم دهی سریع تر اندام شما می شود.
تمرینات قدرتی و کالری سوزی
ورزش با استفاده از وزنه و یا وزن بدن، خود باید بخشی جدایی ناپذیر از برنامه کاهش وزن شما باشد. یک یا دو جلسه هفتگی تقریباً 45 دقیقه ای، پیشرفت های محسوسی را در بدن شما ایجاد می کند و تمرینات هوازی شما را در سطوح مختلف تکمیل می کند.
افزایش توده عضلانی
اگر عضلات تقویت شده دارید ، ” انرژی” مورد نیاز جهت حفظ آن توده عضلانی بیشتر از انرژی مورد نیاز جهت حفظ همان مقدار توده چربی در بدن است. از این رو ، این عضلات تقویت شده، حتی هنگامی که ورزش نمی کنید، کالری سوزی بیشتری در بدن ایجاد می کنند که در نتیجه باعث افزایش متابولیسم بدن می شوند! افزایش توده عضلانی به این معنا نیست که شما باید شبیه یک بدنساز باشید، صرف انجام یک برنامه تمرینی قدرتی مناسب بدن شما، عواید خود را خواهد داشت.
سفت شدن و کشش
با تقویت صحیح عضلات ، متوجه می شوید که همه اندام ها “کشیده می شود” ، به خصوص در اطراف شکم. همچنین با افزایش کالری سوزی، شما شاهد کاهش سایز خود خواهید بود که البته این الزاما به معنی کاهش وزن نیست ولی به جرات می توان گفت یکی از مزایای انجام تمرینات قدرتی است.
بهترین تمرینات قدرتی
بهترین تمرینات قدرتی برای انجام، تمریناتی است که گروه های بزرگ عضلانی را درگیر می کند. پاها ، پشت ، سینه و همچنین عضلات شکمی، که معمولاً خود به تنهایی یک منطقه هدف است.
تمرینات پا : لانگز ، اسکات (با وزنه یا با وزن بدن) و دستگاه های بدنسازی مثل پرس پا که عضلات همسترینگ و چهار سر را درگیر کرده. اینها همه گروه عضلات بزرگ پا را هدف قرار می دهند.
تمرینات قفسه سینه: دمبل، هالتر یا پرس سینه روی نیمکت، فلای دمبل روی نیمکت، فلای دستگاه ، پوش آپ (کامل یا روی زانو) همه به طور خاص عضلات بزرگ قفسه سینه را هدف قرار می دهند.
تمرینات پشت: که به دو قسمت فوقانی و پایین کمر تقسیم می شود. حرکات ددلیفت، پلانگ از پهلو، سوپر من و حرکت پل از جمله تمرین هایی است که جهت تقویت این عضلات می توان انجام داد.
قسمت فوقانی کمر – دستگاه های بدنسازی مانند قایقی دست باز و دستگاه لت برای تمرین پشت بسیار عالی هستند، که برای عملکرد بهتر و تنوع می توان با دمبل و هالتر همراه شوند.
قسمت تحتانی کمر – کشش های پشت، چه روی یک توپ یا روی زمین ، همه عضلات کمر را تقویت می کنند.
تمرینات شکمی (abs)
تمرینات شکمی همه تمرین های مربوط به عضلات فوقانی شکم ، زیر شکم ، مورب و هسته ای یا میانی است.
عضلات فوقانی شکم – دراز نشست ساده که البته باید به درستی اجرا شود ، یک تمرین عالی برای عضلات فوقانی شکم است که می تواند روی یک توپ بدنسازی و یا روی زمین انجام دهید.
عضلات زیر شکم – برای هدف قرار دادن زیر شکم ، تمریناتی مانند زیر شکم نشسته، بطوریکه روی زمین می نشینید ، پاها را بالا می کشید ، دستها را هر دو طرف صاف روی زمین قرار می دهید تا تعادل بدن برقرار شود و سپس پاهای خود را به سمت شکم خم و صاف کنید . بیشترین کارایی زمانی حاصل می شود که پاهایتان کاملا کشیده شود.
عضلات مورب شکمی – این عضلات در دو سمت بدن شما هستند. ورزش هایی مانند پلانک از پهلو، چرخش کمر با صفحه وکرانچ دوچرخه عضلات مورب شکمی را هدف قرار می دهند.عضلات میانی یا هسته ای – در خصوص اهمیت این عضلات کافیست بدانید که باعث میشوند شما بتوانید بایستید و نقطه اتصال قسمت بالاتنه و پایین تنه بدن شما هستند. تمرین با یک توپ بدنسازی برای تقویت این عضلات اصلی بسیار عالی هستند.
در نهایت برای کاهش وزن تمرین هوازی بهتر است یا قدرتی؟
با توجه به مطالب گفته شده واقعیت این است که اگر به دنبال کاهش وزن مطلوب هستید ، هیچ کدام از دو روش هوازی و قدرتی به تنهایی بهترین راه حل نیست. بلکه بهترین روش ترکیبی از تمرینات هوازی و قدرتی است تا همزمان با استفاده از استراتژیهای متفاوت به سمت هدف خود حرکت کنید. از آنجائیکه یکی از اهداف انجام تمرین های ورزشی کاهش وزن و یا حفظ وزن فعلی می باشد می بایست به جای پرداختن به نتایج سریع، اهداف بلند مدت را در نظر گرفت چراکه نتایج کوتاه مدت ماندگار نیست. پرداختن همزمان به هردو روش تمرینی باعث ایجاد یک سبک زندگی خارق العاده و عادات مثبت در شما خواهد شد.
پس بنابراین از همین حالا شروع کنید؛ چه در خانه و چه در سالن ورزشی!
در یک نگاه:
تمرین هوازی
وزن را کاهش می دهد.
قسمتهایی از بدن که هدف مکرر این تمرین ها قرار می گیرد کاهش سایز را تجربه می کنند.
کودکان میبایست حداقل 60 دقیقه فعالیت بدنی در روز انجام دهندکه بیشتر آن باید به ورزش های هوازی اختصاص یابد. کودکان حداقل هفته ای سه روز باید ورزش های منظم هوازی و تمرینات قدرتی مانند push up یا ژیمناستیک را انجام دهند.ورزش روشی سرگرم کننده و سالم برای مشغول نگه داشتن کودکان است. اما ورزش کردن در سنین پایین نیز می تواند فواید خارق العاده ای برای رشد کلی کودک داشته باشد. ورزش قرن ها دوستی ، همبستگی و خوشبختی را برای انسان ها به ارمغان آورده است. اما سهمی که در رشد ذهنی و جسمی کودکان دارد می تواند بزرگترین نتیجه آن باشد.
ورزش می تواند سلامتی بدن کودکان را ارتقا بخشد
تحقیقات در زمینه پزشکی نشان داده است که داشتن یک سبک زندگی فعال از سنین پایین می تواند احتمال ابتلا به بیماری های جدی پزشکی از جمله دیابت ، چاقی ، ضعف استخوان ها و مشکلات فشار خون را در مراحل بعدی زندگی کاهش دهد. تحقیقات پزشکی نشان داده است که داشتن یک سبک زندگی فعال از سنین پایین می تواند احتمال ابتلا به بیماری هایی از جمله دیابت ، چاقی ، پوکی استخوان و مشکلات فشار خون را در مراحل بعدی زندگی کاهش دهد.
ورزش می تواند به کاهش فشار روانی کودکان کمک کند
کودکان نیز دقیقاً مثل بزرگسالان ، در معرض استرس قرار دارند. اگر این استرس در دوران کودکی بدرستی کنترل نشود ، ممکن است اختلالات اضطرابی ایجاد کنند. ورزش با فعال کردن بخشی از مغز باعث آزاد شدن هورمون هایی می شود که در جلوگیری از استرس و اضطراب کمک می کند. این مواد شیمیایی به عنوان انتقال دهنده های عصبی شناخته می شوند و شامل اندورفین ، دوپامین ، نوراپی نفرین و سروتونین هستند. انتقال دهنده های عصبی در تنظیم خلق و خو بسیار حیاتی هستند و هنگامی که در فعالیت های بدنی شرکت می کنید ، ترشح می شوند. بنابراین ، هنگامی که کودکان در حال فعالیت هستند ، حتی بدون اینکه متوجه شوند ، به طور موثری سطح استرس خود را کنترل می کنند.
تیم های ورزشی کودکان را مشغول نگه می دارند
یکی دیگر از مزایای ورزش ، به ویژه در زندگی آن دسته از کودکانی که از جوامع و زمینه های آسیب پذیر می آیند ، ایجاد ثبات است.ورزش کودکان را به کارهای مفید سرگرم می کند. همراه با مزایایی که قبلاً بررسی شده است ، می تواند ابزاری موثر برای نگه داشتن کودکان در فعالیتهای شخصیت سازی باشد. تحقیقات نشان داده اند که ، داشتن اوقات فراغت بیش از حد ، می تواند کودکان را در برابر عادت های بد آسیب پذیر کنند.
فعالیت های فیزیکی می تواند عملکرد آکادمیک کودک را بهبود بخشد
تحقیقات نشان داده اند که شرکت در برنامه های ورزشی پیوندی قوی با بهبود عملکرد تحصیلی و رشد شناختی کودک دارد. مطالعات نشان داده اند که نمرات آزمون بهتر ، نگرش مثبت تر و همچنین رفتارهای کلاسی بهتر و دامنه توجه در کودکانی که از سنین پایین در فعالیت های ورزشی شرکت می کنند ، بهبود یافته تر است.
گروه های ورزشی می توانند در توسعه شخصیت کودک نقش داشته باشند
مهارت هایی که در حین بازی و فعالیت بدنی آموزش داده می شود کمک زیادی به رشد کلی کودک می کند. ویژگی ها و ارزش های کلیدی مانند صداقت ، کار گروهی ، سخت کوشی و همچنین احترام به دیگران از طریق بازی های ورزشی به دست می آید.جنبه رقابتی ورزش نیز می تواند به کودکان بیاموزد که چگونه از پس برد و باخت برآیند.
اسکوات ، حرکتی ترکیبی است که عضلات مختلفی را تحت تاثیر قرار میدهد. اسکوات قدرت، عضله و چربی سوزی بدن شما را افزایش خواهد داد. البته فقط زمانی به این نتایج فوق العاده می رسید که این حرکت درست اجرا شود.
با وجود خطر این حرکت برای زانو، وجود آن در برنامه ورزشی شما فارغ از نوع ورزش، ضروری است زیرا فواید فوق العاده ای برای سایر قسمت های بدن دارد.
ماهیچه
های درگیر در اسکوات
ماهیچه سرینی بزرگ
ماهیچه چهارسر رانی
ماهیچه های همسترینگ
عضله عرضی شکمی
ماهیچه سرینی متوسط/کوچک
عضله گاستروکنمیوس
انواع
اسکوات
اسکوات از بغل
اسکوات چرخشی
اسکوات با دست کشیده بالای سر
اسکوات پرشی
اسکوات دو مرحله ای
اهمیت اسکوات
به عنوان محرکی برای هورمون رشد شناخته شده است.
سبب افزایش قدرت مرکزی بدن شما می شود
انعطاف پذیری بدن را افزایش می دهد.
عضلات ناحیه زانو و لگن از آسیب دیدن این نواحی جلوگیری می کند.
نحوه انجام
پاهای خود را به اندازه عرض شانهها باز کرده
و در راحتترین وضعیت ممکن قرار دهید؛
انگشتان پا را حدود ۱۵ درجه به سمت
بیرون چرخانده و مراقب باشید که پاهایتان باهم موازی باشند؛
عضلات شکم را منقبض کرده و تصور کنید که کسی
میخواهد به شکمتان مشت بزند؛
زانوها را خم کرده و سعی کنید روی پایتان
بنشینید؛
بهآرامی از حالت نشسته خارج شده و دوباره بایستید.
می توانید این حرکت را با استفاده از دمبل و هالتر چالشیتر کرده و
عضلاتتان را بیشتر درگیر کنید.
اشتباهات متداول
تعداد زیادی از ورزشکاران در اجرای این حرکت اشتباهاتی دارند که متداول ترین آنها را مرور می کنیم تا مرتکب آنها نشویم.
بالا آوردن پاها
یکی از اشتباهاتی که بیشازحد در تمرینات شاهد
آن هستیم بالا آوردنِ پنجه یا پشت پا است. در حین انجام حرکت باید پاها کاملاً روی
زمین قرار داشته باشند و نباید به هیچوجه پای خود را از زمین بلند کنید.
نحوه قرارگیری زانوها
افراد زیادی هنگام انجام حرکت زانویشان جلوتر از نوک انگشتان پاهایشان است. یعنی وقتیکه از بالا به زانوهایتان نگاه میکنید باید بتوانید انگشتان پایتان را ببینید یا اینکه زانو و انگشتان پای شما با هم موازی باشند.
وضعیت کمر
یکی دیگر از مشکلات و اشتباهات ورزشی در انجام این حرکت، خمکردنِ کمر در حین انجام تمرین است. باید سعی کنید در حین انجام حرکت کمرتان را صاف نگه دارید و بیشازحد به سمت جلو خم نشوید.
فشار روی پاها
باید برای انجام حرکت صاف بنشینید و وزنتان را به سمت جلو، چپ یا راست بدنتان نیندازید. وزنتان باید روی هردو پا باشد تا به عضلات پای راست یا چپتان فشار وارد نشود.
سرعت انجام اسکوات
برای نتیجه خوب از اجرای اسکوات باید آن را با آرامش تکرار کنید و نیازی نیست که تکرارها به سرعت انجام شوند.
متابولیسم و سرعت سوخت و ساز، بدون توجه به اینکه چه بدنی دارید، کلید وزن کم کردن سریع است. چنانچه متابولیسم سریعی داشته باشید، مشکلی با لاغر ماندن ندارید. ممکن است همیشه گرسنه باشید یا حتی مشکل ثابت نگه داشتن وزن داشته باشید. فردی که متابولیسم کندی دارد، حتی اگر یک وعده در روز هم بخورد ممکن است در همان وضعیت بماند و یا حتی چاق هم بشود.
اگر متابولیسم کندی داشته باشید نمی توانید تمام کالری هایی را که مصرف کرده اید، بسوزانید. غذایی که خورده اید، آنجا می ماند و سرانجام موجب چاقی می شود. در واقع، متابولیسم کند با سرعت کمتری غذا را به انرژی تبدیل کرده، غذا سوخته نمی شود و موجب ذخیره آن و در نتیجه چاقی می شود. چنانچه متابولیسم بالایی داشته باشید، می توانید بیشتر بخورید بدون آنکه اضافه وزن پیدا کنید.
خبر خوب اینکه اهمیتی ندارد با چه نوع متابولیسم به دنیا آمده اید. متابولیسم قابلیت برنامه ریزی را دارد. در ادامه پنج عامل اصلی تاثیرگذار بر متابولیسم و هضم سریع تر غذا را بررسی می کنیم:
ژنتیک
متاسفانه، این موضوع که برخی افراد با متابولیسم کندتر نسبت به بقیه، به دنیا می
آیند، واقعیت دارد، اما ژنتیک بزرگترین عامل نیست و براحتی می تواند از بین برود.
می توانید با استفاده از غذاهای مشخص و تمرین های معین، متابولیسم را سریع تر کرده،
در نتیجه چاقی را از بین ببرید.
سن
عامل دیگر، سن است. زمانی که مسن تر می شویم، متابولیسم بدن به سمت کند شدن می
رود. زمانی که جوان هستیم، هر چیزی را که بخواهیم، می خوردیم و هرگز گرمی اضافه
وزن پیدا نمی کنیم؛ اما، پس از بدنیا آوردن فرزند اول یا رسیدن به چهل سالگی، وزن
شروع به زیاد شدن کرده، ناگهان متوجه می شویم که حفظ بدنی لاغر و زیبا که در زمان
جوانی داشتیم، سخت تر و سخت تر می شود.
میزان فعالیت در نوع زندگی
شما
با بالا رفتن سن، فعالیت های فیزیکی کمتر شده، متابولیسم کندتر می شود. تمرین اثر
مستقیم روی سرعت متابولیسم دارد، مخصوصا تمرینات قلبی-عروقی. اما، باید به صورت
کاملا صحیح انجام گیرد تا توانایی بذن در سوزاندن چربی را به بیشترین حد برساند و
این الزاما به معنی سخت کار کردن نیست.
میزان بافت های عضلانی، روی سرعت متابولیسم اثر می گذارند. عضلات، کالری بیشتری
مصرف می کنند، پس ، هر چه عضلات بیشتری داشته باشید، کالری بیشتری می سوزانید.
نتیجه اینکه، هر چه کالری بیشتری بسوزانید، کالری کمتری ذخیره می شود. زمانیکه به
بزرگسالی برسید، هر ساله تقریبا نیم گرم از بافت عضلانی را از دست می دهید (مگر
اینکه فعالیت هایی برای حفظ عضلات انجام دهید). اگر این اتفاق بیفتد، بدن توانایی سوزاندن کالری را از دست می
دهد و به این معنی است که متابولیسم کند خواهد شد.
غذایی که می خورید
اینکه چه چیزی بخورید تا به سرعت تبدیل به انرژی شود، مهم است. متاسفانه، بسیاری
از غذاهایی که در رژیم غذایی به عنوان پایه است، موجب کاهش توانایی یا حتی توقف
متابولیسم می شوند. چیزهایی که قند زیاد دارند، مانند: نوشابه، آب میوه، شیرینی ها
و حتی غذاهایی که از نان یا خمیر تهیه شده اند و به خصوص زمانی که به همراه
ترکیبات اشتباه در غذاها مصرف می شوند، موجب آزاد شدن هورمونی در بدن شده که تبدیل
غذا به انرژی را متوقف کرده، در نتیجه، شروعی برای چاقی است؛ این هورمون انسولین
نام دارد که به شکل مستقیم با قند موجود در خون در ارتباط است. انسولین موجب می
شود که بدن به جای سوزاندن چیزهایی که می خورید، آنها را ذخیره کند.
رژیم غذایی
مشکل بزرگ دیگر بیشتر افرادی که اضافه وزن دارند، رژیم غذایی نامناسب است. هنگامی
که شروع به کاهش میزان کالری غذایی می کنید، متابولیسم کند می شود؛ به همین دلیل،
هربار که رژیم می گیرید، سپس آن را بعد از مدتی قطع می کنید، مانند قبل شروع به
پرخوری کرده، تمام وزنی که از دست داده اید، حتی معمولا بیشتر از آن را دوباره کسب
می کنید.
منبع: تناسب اندام بانوان در 6 هفته- مه پری قاسم نژاد،
سعیده ایرانی صفت